Walden-pond

Hier weer een berichtje uit Koppang aan de Glomma.
 
 
Wederom klom Edward in de pen om ons bij te praten over de stand van zaken rondom het altijd bruisende Koppang in de Noorse provincie Hedmark. Nu speciale aandacht voor het Glommahouse. ik mocht het er eerder nog niet over hebben omdat Edward, perfectionist al hij is, zelf de puntjes nog op de i wilde zetten alvorens er elders over te reppen. Maar van de zomer werd ik al rond geleid in dit pand. Werkelijk ideaal als je eens met wat gelijkgestemden een vistrip wil organiseren aan topwater zonder concessies te doen aan de luxe die je thuis ook hebt. Enfin. lees het zelf maar.
 
 
Omdat hier alles nog onder een dikke ijslaag zit deze keer geen info over de visomstandigheden maar toch wel interessante info voor vliegvissers die eens naar Noorwegen willen en hun vakantie willen doorbrengen in een comfortabel onderkomen op loopafstand van de Glomma!
 
 

Een paar jaar terug hadden wij de mogelijkheid om een huis vlakbij onze camping te kopen. De bewoonster was eerder verhuisd naar een verzorgingshuis en enkele jaren later op 93 jarige leeftijd overleden. Vlak daarna kregen wij de mogelijkheid om het verouderde huis te kopen. Na aankoop hebben we het huis volledig gestript en voorzien van nieuwe vloeren, waar nodig nieuwe plafonds, wanden een nieuwe keuken, toiletten, badkamers, elektrische installatie, riolering en waterleiding. 
 
 
 
 
 
 
De bekleding aan de buitenkant van het huis is verwijderd. Na het aanbrengen van extra isolatie is het huis met nieuw hout bekleed. Het dak is er letterlijk af geweest en vernieuwd en alle ramen zijn vervangen door extra geïsoleerde ramen met UV werend glas. Soms ging het allemaal van een leien dakje maar soms zat het ook aardig tegen.. bloed, zweet en… je kent het wel. Maar met behulp van de lokale aannemer en goede vrienden is het allemaal goed gekomen en kunnen we trots zijn op het resultaat.
 
 

Er staat nu een prachtig huis in een fantastische omgeving. Met 5 slaapkamers, 2 badkamers, een ruime keuken, woonkamer met eethoek is er plaats voor maximaal 10 personen. Ideaal voor gezinnen, een groep visvrienden of een vliegvis vereniging die met een aantal leden graag in Noorwegen wil vissen! Met diverse meren en rivieren in de directe omgeving zijn er tal van mogelijkheden om te genieten van prachtige visserij!
 
 
 

De afgelopen weken hebben we hard gewerkt om een mooie informatieve website in elkaar te zetten. Hier vind je alle informatie over het vakantiehuis met duidelijke foto’s van alle kamers maar ook foto’s die een aardige indruk geven van de prachtige omgeving.
We nodigen je natuurlijk van harte uit om eens een kijkje te nemen op www.glommahouse.com
 
 
erikdenoorman
 

Mocht je je hobby eens een keertje niet aan het water willen beleven dan is dit wellicht een leuke aanrader!

 

 

 

 

Zaterdag 12 oktober as. Van 10 tot 16 uur: vliegvisevent "Herfstinspiratie" bij Finest Flyfishing in Bedburg-Hau (bij Kleef, net over de grens bij Nijmegen).

 


Vliegbinddemonstraties met Johan Put, Peter Elberse, Sven Ostermann, Morten Hansen en Harry Schoel. Werpdemonstraties aan de castingpool met Theo van de Pol en Sven Ostermann. Veel nieuws en productuitbreidingen in de winkel. Aantrekkelijke aanbiedingen. Volop redenen om als vliegvisser dit event te bezoeken. Geen entree of parkeerkosten.

 

 

Veel plezier alvast!

 

 

erikdenoorman

 

Mijn vader, mijn vriend (ingezonden door Iwan V.)
 
 
 
 
Daar is weer dat mooie seizoen. Ik mag weer een week met mijn vader op de zeeforel. De aanloop is niet ideaal als ik mijn kleine teen breek twee weken voor vertrek. Ik moest er niet aan denken om hiermee te moeten balanceren over de gladde stenen van de Oostzee. Maar het viel mee.

Ik breng mijn zoon naar school en stap in de auto. We komen om half vijf aan op Flyvesandet waar we gezien de wind onze eerste dagen willen spenderen. Helaas is het het laatste weekend dat deze camping open is maar we blijven er toch wel even.
 
 
 

Vroeg in de morgen parkeren we de auto, kleden ons om en tuigen het spul al op. We zien het eiland liggen maar na tien minuten onderweg te zijn trekt er dikke mist van zee over het eiland naar ons toe. Het is plots kouder en we lopen ineens van paal tot paal naar de landtong. Als we dan na een lekkere tippel de geluiden van bos bewoners dichter bij horen komen trekt de mist op en staan we in enkele seconden naar een zonovergoten eiland te kijken. Wat een entree!
 
 

Direct zien we een grote school makreel links van het eiland dat door bruinvissen worden geterroriseerd. Het is zaterdag, mooi weer en er liggen dan best wel wat bootjes voor anker. Maar we staan hier wel weer heel fraai hoor! en er word al wat gevangen. Dan een dikke blanke zeeforel die gehaakt word met de vlieg (streamertje) die ik gister vers had gebonden. Fijn maar de vis schiet na een halve minuut los. We vangen nog wat klein spul een gulletje en wat makrelen en het is donker als we terug lopen. We raken even uit koers. En we zijn wat later en bekaf als we bij de tent komen en nog wat gaan eten in de gemeenschappelijke ruimte.
 
Hier is het feest met een heuse (plaatselijke) artiest. We worden hartelijk ontvangen en krijgen een biertje in onze hand geduwd. Dit zal ook niet de laatste worden. Het is bomvol en er word gedanst in paartjes. Tijdens ons diner in de hoek (brood met aardappelsalade, kaas salami en een tomaat) worden we door de locals belaagd. Soms alleen een Skål maar vaak onderhoudend en gezellig tot de plaatselijke dancing-queen aan komt schuiven en smeekt om een dansje. Na lang aandringen breek ik. Tijdens de lange gang naar de vloer zie ik dat iedereen de ogen hebben gericht op ons en ik word glimlachend begeleid naar het schavot. Alsof de beste man op ons heeft gewacht begint deze bij aankomst te spelen. Als ze ook nog onverstaanbare dingen in mijn oor begint te fluisteren word ik toch zenuwachtig. De muziek stopt. Nu is mijn vader aan de beurt maar hij weigert. Ook als ze op de knieën gaat. Deze vrouw spoort niet geheel dacht ik. En hoeveel biertjes had ik eigenlijk al op na zo'n lange dag. En keken de mensen ook niet naar haar. Hoe ze die vriendelijke buitenlandse gasten in zo'n benarde situatie moest laten verzeilen. We hebben er nog lang om gelachen. Terug naar het vissen.
 
 

We komen op de mooiste plekken de komende dagen en we verkassen naar het zuiden en het blijft schitterend zonnig weer. We vangen alleen kleine vis om er moedeloos van te worden. Tegen beter weten in proberen we toch alles uit de doos. Je weet maar nooit. Er word door verschillende mensen gesproken (noord en zuid Funen) over een fenomeen wat eens in de twintig jaar voor komt. Een daling van de bodemtemperatuur hierdoor minder voedsel onder de kust en zo ook minder grote vis. Het lijkt mij een broodje aap verhaal maar wie weet.
 
 
 
Een bijzonder welkom van drie zeearenden laag over bij Weddelsborg maakt een boel goed.
 
 
De laatste twee dagen gaan we naar een eiland. Een risico want als de wind te hard is uit deze hoek kan het troebel zijn. We zetten onze tenten op richten ons kampje in en trekken onze waadpakken aan en op pad weer.
Bij het naderen van het water zien we het al het is al zover en we moeten noordwaarts om helderder water tegen te komen.  Als het dan snel donker word en het na regen ook nog gaat onweren ziet het er allemaal somber uit. Na een flink end lopen word het water helderder en de onweer trekt door. Maar de regen word zwaar en Erik heeft voor deze gelegenheid zijn regenjas niet mee genomen. Omdat hij overtuigd is en wij niet zomaar opgeven gaan we door en dat loont. Hij pakt hier kort achter elkaar de eerste twee mooie vissen. Maar nu het water echt door zijn bilspleet loopt en hij nu echt snel afkoelt gaan we terug naar de tent. Dan vind hij het wel aardig van mij dat solidariteit gevoel maar hij vind het wel van belang dat hier nu wel even door gevist moet worden door mij. Ik gehoorzaam graag en loop terug. Nu mag ik ook een mooie vis vangen die achter in een wier bed in een hinderlaag lag. In de loop van de middag schuift Erik weer aan. De avond heeft een vriendelijker gezicht. Beide vangen we nog een vijftiger. Bij de tent roken we een forel op appelhout. Tijdens de slow-cook drinken we een heerlijke cava die Pa voor deze mooie gelegenheid uit de mouw tovert.
 
 
 
De laatste dag is er zo een waarvan je hoopt dat die er tussen zit. Met meerdere vijftigers en zelfs groter. Dit was weer een trip om nooit te vergeten en dat er nog veel mogen volgen.
 

Groet Iwan V.

Hertenhaar karperbrokje 

 

Als je karper wilt vangen aan de vliegenhengel kun je ervoor kiezen dit met een imitatie van een drijvend hondenbrokje te doen. Ik haal ze, de hondenbrokjes, gewoon bij de Liddl. Andere supermarkten verkopen ze trouwens ook. Het werkt tamelijk eenvoudig. Op een water waar je karper kunt verwachten werp je wat van die brokjes op aanlokkelijke plekken. Als het mee zit, dikwijls met mooi weer, komen de op die brokken af en slurpen ze ze één voor één weg. Uiteraard komt ook jouw 'brok’, als die er tussen geworpen is, een keer aan de beurt. Best spannend hoewel het in feite geen vliegvissen is in de letterlijke zijn des woord. Maar ik lig daar niet zo wakker van. Het heeft me al vele bloedstollende ogenblikken, machtige aanbeten, heftige runs en dikke karpers opgeleverd. Kortom, visplezier!  

 

Geloof mij nou, Er zijn in Nederland geen zoetwatervissen die zoveel drilplezier geven dan deze rakkers. Een #8 is zeker niet overbodig!

 

Het maken van die brokjes is, als je er eenmaal een paar gemaakt heb, niet zo heel moeilijk. De volgorde van het in shape knippen is eigenlijk het meest tricky. En daar gaat het bij de meesten fout. Op de onderstaande foto's kun je het stap voor stap zien. Ook zie je dat ik een stukje opvallend antron mee op bind. Dat zorgt ervoor dat ik mijn brok tussen die andere drijvende brokken snel kan herkennen, verder heeft het geen nut, de meest brokken zijn bruin/grijs. Het mooiste is als je hertenhaar in die tint hebt. Verder heb je dus fel gekleurde antron nodig, een stevige haak (maten 4-6-8) en een heel erg scherp schaartje. Succes met knippen/nabinden en straks naar ik stellig hoop met het drillen van zo'n sterke karper ! 

 

 

Zet een sterke bindraad achter op de haaksteel. Nu telkens een plukje hertenhaar inbinden en goed strak trekken waardoor de haren uit gaan staan.

 

 

Druk af en toe de haren stevig aan met biiv. een hol plastic pijpje. Als je 3/4 met haar hebt gedaan een plukje fel gekleurde antron op de haaksteel binden.

 

 

Hertenhaar blijven opzetten tot je aan het haakoog bent belandt. Je kunt dan de binddraad afbinden en verwijderen. Knip daarna als eerste de onderkant plat.

 

 

Dan vanaf het haakoog schuin omhoog knippen. Hierna de flanken van het brokje knippen.

 

 

Er blijft nu alleen nog war haar aan de achterzijde over. Als je dit ook in model knipt is de brok zoals die naar mijn idee moet zijn.

 

Ik knip de antron kort op het bolletje af om de karpers niet onnodig af te schrikken. Toch kun je de brok zo nog prima onderscheiden op het water.

 

erikdenoorman

 

Speciale beetverklikker

 

Dit artikel werd ingezonden door Zef Loop die zich gespecialiseerd heeft in het vangen van mooie forellen op groot en diep water. dat je daar een bijzondere beetverklikker voor nodig hebt laat zich raden. Zijn vindingrijke creatie werkt echter fantastisch. Lees hieronder het recept van Zef.

 
Erik.
 
Ik las jouw stuk over de antron beetverklikker en heb er enkele gemaakt.
Zelf vis ik veel met de bellyboat op het reservoir de Meerheuvel gelegen nabij het Belgische Maaseik. Dit is 10 km van mijn woonplaats. Dit reservoir is 56 ha groot en heeft dieptes van 20 en 30 meter. We vissen in verenigingsverband op forellen tussen 40 en 70 cm.
Vaak moet je diep vissen met een zinklijn. Ik gebruik dan ook een beetverklikker, die ik zelf heb ontworpen van goedkoop materiaal. Hij moet een zinklijn kunnen dragen en makkelijk te verwijderen zijn.
 
 
 
Ik neem een hair essential ,knip die op de gewenste lengte. Dan een tyrap er doorheen steken, die aan de bovenkant met enkele druppeltjes lijm bedekt is. Bovenop een stukje foam plakken. Binnen een minuut klaar. Wat wel nog moet gebeuren is op de zinklijn een ventielsluikje aanbrengen.
Ik schuif het ventielsluikje dan op b.v. 12 meter schuif het uiteinde van de tyrap in het ventielsluikje en laat de lijn zakken. Tijdens de dril kun je makkelijk de verklikker van het sluikje trekken.
 
 
Werkt prima, al heel wat forellen op deze manier gevangen.
 
Gr.
 
Zef Loop