Walden-pond

Het kan raar gaan 

 

 

Vanmorgen was ik, zoals gebruikelijk in deze tijd van het jaar, van plan de windes weer eens met een bezoekje te vereren. En omdat het lijkt dat ze de red tags een beetje zat zijn had ik wat anders voor ze gebonden. Van Remon S. had ik namelijk wat roze eggstreme toegezonden gekregen. Om eens te proberen. Dat is mooi pluizig spul dat zich makkelijk om een haaksteel laat binden. Om het langzaam te laten afzinken voegje ik op de haak 8 slechts een zilverkleurig kraaltje toe. Simpel maar doeltreffend leek me.

 

De winde wilde niet erg. In de morgen had ik vergeefs staan zwiepen met Marco H. Hij wist toen zijn PR winde te verschalken. Een dijk van een winde! Ik had nog e.e.a. te doen maar kon in de middag toch nog even terug naar het water. de lucht was intussen blauw en ondanks de 12 graden voelde het niet onaangenaam aan.  Het werd wederom moeizaam. Toch wist ik er gelukkig ook nog eentje verschalken. Wat verderop, op een plek waar ik normaliter nooit vis, wierp ik een uurtje later mijn bindsel tegen wat drijfvuil aan. Ik was tegelijkertijd wat onhandig aan het schutteren met mijn camera. Die liet ik, na wat onhandig gehannes, ruggelings in mijn vistas vallen. Kennelijk had ik de ontspanknop ingedrukt. De camera stond nog op self-timer en maakte, op het moment dat mijn beetverklikker onder schoot, een foto. Normaliter zou dat een vage foto zijn geweest maar deze was toevallig ook nog eens scherp en laat mijn tronie zien op het moment van haken. Tongetje half uit de klep en de blik op avontuur. De door niemand gemaakte foto legde het moment zo herkenbaar als maar wat vast. Ik denk dat iedere vliegvisser dat herkennen kan. Een unieke plaat! 

 

 

Pas na verloop van tijd kwam er iets boven. Het bolletje zat nog maar net goed gehaakt...…

Een puntgave schubkarper

 

Dat zich daarna iets groots in beweging zette staat niet op de foto. Maar wat een dril volgde er!  Mijn lijn, en later de backing, vloog er meermalen uit en een vis verplaatste zich van het ene eind van het kanaal naar het andere. Het duurde echt minuten voordat ik voor het eerst zag dat het een flinke schubkarper betrof. Gelukkig kwam een andere vliegvisser mij helpen met landen. Altijd fijn. De vis had het kleine roze dingetje netjes voor in de bek en kon, na het nemen van wat foto's, netjes weer terug. Het kan raar gaan met winde vissen. Heel raar! Zo ving ik op nimfen in deze specifieke periode al eens een metersnoek, enkele mooie snoekbaarzen, een reuze roofblei en dikke baarzen. Maar wat een fantastisch (bij)vangst mocht ik vandaag bij tekenen! 

  

erikdenoorman